Stwórco mój, jakże zdoła ścierpieć tak pełna miłości wrażliwość, jak ta Twoja, że to [dzieło], które dokonało się dzięki tak żarliwej miłości Twojego Syna i ze względu na to, aby bardziej zadowolić Ciebie – gdyż poleciłeś Mu aby nas miłował – jest do tego stopnia lekceważone, że w dzisiejszych dniach ci heretycy lekceważą Najświętszy Sakrament, gdyż wyrzucają Go z Jego miejsca przebywania, niszcząc kościoły? Czy zabrakło Mu jeszcze czegoś do uczynienia, Twojemu Synowi i naszemu Odkupicielowi? Ależ nie, wszystko to pozostawił spełnione.

Czyż nie wystarczyło, Ojcze Przedwieczny, że nie miał, gdzie skłonić głowę, ciągle z tak wieloma trudami, aby obecnie te domy, które posiada dla zapraszania tam swoich przyjaciół z tym drogocennym pokarmem Jego krwi i ciała, oni zabierają Mu je?

Nie pozwól na to, Władco mój! Niech już ułagodzi się Twój Majestat! Nie patrz na nasze grzechy, ale na to, że odkupił nas Twój Najświętszy Syn, i na Jego zasługi oraz Jego chwalebnej Matki, i tak wielu świętych męczenników, którzy umarli ze względu na Ciebie!

Ach, boli to – Panie mój – i któż to miał czelność zwrócić się do Ciebie z tą prośbą (…) Lecz zważ – Panie mój – na to, że jesteś Bogiem miłosierdzia, i okaż je owej nic nie znaczącej grzesznicy, która tak właśnie ośmiela się zwrócić do Ciebie. Zważ, Boże mój, na moje pragnienia i łzy, z jakimi błagam Ciebie o to, a zapomnij moje uczynki – jako Ten, kim jesteś. Miej litość nad tak wieloma duszami, które się zatracają i okaż łaskawość Twojemu Kościołowi. Nie pozwalaj już na więcej szkód w chrześcijaństwie, Panie; rozświetl te ciemności. Dd 3,9

Modlitwa św. Teresy skierowana do Ojca, przeradza się czasami w dramatyczne wołanie, wypływające z jej zbolałego serca. Święta posuwa się na prawdę daleko w błaganiu Ojca o miłosierdzie. Nie czyni tego jednak dla siebie, ale wstawia się za Kościołem, w tych czasach bardzo poranionym wewnętrznymi podziałami. Jej śmiałość w stosunku do Ojca, wypływa z miłości do Jezusa, który cierpi w członkach swego Mistycznego Ciała. Modlitwa Świętej może być wskazówką dla nas wszystkich, że w rozmowie z Bogiem jest miejsce dla naszych przeżyć i trudnych emocji. Święta Matka wylewa przed Ojcem swe serce w całej prawdzie i szczerości. Pójdźmy w jej ślady!

Święta Tereso od Jezusa, wstawiaj się razem z nami za Kościołem, poranionym także dzisiaj wewnętrznymi podziałami.