Miłość

Św. Augustyn w traktacie o Trójcy Świętej nazywa Ducha Świętego Miłością: Tak więc Pismo św. głosi, że «Bóg jest miłością»; jeśli ta miłość jest z Boga, jeśli jej działanie sprawia w nas to, że trwamy w Bogu, a Bóg w nas i jeśli wreszcie ta immanencja świadczy o tym, że Bóg nam udzielił ze swojego Ducha, to znaczy, że Duch Święty jest Bogiem Miłością. Co więcej: ponieważ wśród darów Bożych nie ma daru większego niż miłość, a z drugiej strony nie ma większego daru Bożego niż Duch Święty, to czyż nie należy z tego wnosić, że Duch Święty jest miłością, która zarazem i jest Bogiem, i z Boga pochodzi? I jeśli miłość, którą Ojciec miłuje Syna i Syn miłuje Ojca, w niewymowny sposób wyraża ich wzajemne udzielanie się, to cóż jest stosowniejszego nad to, żeby ten, który jest wspólnym Duchem Ich obydwóch zwał się w ścisłym znaczeniu miłością?

Jezus powiedział: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali. (J 13,34) Przykazanie miłości Boga i człowieka jest największym przykazaniem. Sami z siebie nie jesteśmy w stanie kochać gdyż korzeń grzechu pierworodnego ciągle zwraca nas ku sobie ,a przeciwko drugiemu, który jest inny od nas. Prośmy zatem Ducha Świętego, Ducha Miłości, aby stwarzał nas na nowo i kształtował nas na obraz Syna, który do końca nas umiłował.

Oddychaj we mnie, Duchu Święty,
abym święcie myślał.

Przymuszaj mnie,
abym święcie postępował.

Pobudzaj mnie,
abym miłował tylko to, co święte.

Umacniaj mnie,
abym strzegł tego, co dobre.

Strzeż mnie, Duchu Święty,
abym Cię nigdy nie utracił.

(modlitwa św. Augustyna)