Czy zwróciliśmy kiedyś uwagę na to, jak ważne miejsce zajmuje noc wśród okoliczności, w jakich Święty Józef pojawia się
na kartach Ewangelii?

W nocy anioł Pański położył kres udręce rozdzierającej serce Świętego Józefa, nakazując mu wziąć do siebie Maryję,
jego Małżonkę, którą miał zamiar oddalić potajemnie.

W nocy pasterze betlejemscy, powiadomieni przez anioła Pańskiego, przybiegli ile sił w nogach do groty.

W nocy, po wizycie mędrców ze Wschodu, Józef został ostrzeżony we śnie przez anioła Pańskiego, który nakazał
mu bezzwłocznie uciekać przed przerażonym Herodem. Józef więc wstał, wziął w nocy Jezusa i Jego Matkę i czuwając
nad ich bezpieczeństwem podczas wędrówki przez pustynię, udał się do Egiptu.

I znowu w nocy, anioł Pański nakazał wrócić do ziemi Izraela. Gdy dotarł do Judei, otrzymał kolejny nakaz we śnie,
by udać się do Galilei.

Dużo tu mamy nocy i interwencji z nieba. Wobec każdej z nich Józef był posłuszny, i to bez ociągania się. Można powiedzieć,
że cały był uważnym milczeniem i milczącą uwagą. Jedyną powiernicą jego sekretów była Maryja. O samotności świętego Józefa! Któż bardziej niż on (poza Maryją) dał się aż do tego stopnia prowadzić Duchowi Świętemu? To był kryształowy, całkowicie przejrzysty człowiek. W swojej nocy tak doskonale pozawalał się przenikać światłu Bożemu, iż można powiedzieć,
że w głębi jego duszy dokonało się jakby wcielenie Słowa…

o. Pierre-Marie Salingardes OCD, Noc świętego Józefa

Zapraszamy do wspólnej modlitwy w czasie Eucharystii w Uroczystość św. Józefa, 19 marca, w środę o godz. 7.30.