Jezus powiedział do spragnionej kobiety, którą spotkał przy studni – Samarytanki: „Ta woda stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J4,14). Duch jest porównany także do źródła – miejsca ukrytego, niewidocznego,
skąd wytryskuje i bierze początek strumień, miejsca gdzie jest woda najczystsza.

Jest On zarazem źródłem życia, źródłem ożywiającym, źródłem wytryskującym z życia i źródłem dającym życie tym, w których kierunku wytryska. (Walter ze św. Wiktora)

Przez źródło rozumiemy nie tę wodę, która została stworzona, ale źródło łaski Bożej, to jest Ducha Świętego: to On jest wodą żywą. Źródłem życia jest więc Duch Święty. (św. Ambroży)

Gdy byłam jeszcze dzieckiem i nie rozumiałam, jak to dziś rozumiem, jej głębokiego znaczenia, błagałam Pana po wiele razy,
aby mi dał tej wody; później też wszędzie, gdziekolwiek przebywałam, miałam przy sobie obraz przedstawiający tę tajemnicę,
a pod nią wypisane słowa Samarytanki do siedzącego przy studni Zbawiciela: Panie, daj mi tej wody. (św. Teresa od Jezusa)