„Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego. ”
Dz 1, 12-14

Pierwszy Kościół zgromadzony w Wieczerniku na modlitwie z Maryją. Św. Łukasz nie opisuje stanu emocjonalnego Apostołów, atmosfery panującej między braćmi. W Ewangeliach możemy znaleźć podpowiedź, że Apostołowie ukrywali się z obawy przed Żydami, że zgodnie z zaleceniem Jezusa oczekiwali Ducha Świętego. Wśród nich jest Maryja, która już jest cała osłonięta Duchem Świętym, wypełniona. Misję głoszenia Ewangelii i świadczenia o Jezusie wypełnia w Wieczerniku wobec Apostołów, którym pomaga w oczekiwaniu, w lęku, pomaga zaakceptować zachowanie uczniów wobec wydarzeń na Golgocie. Maryja dzięki swej relacji z Duchem Świętym jest jakby krok dalej, widzi więcej i dzięki temu może wspierać uczniów, może ich uczyć na nowo relacji z Jezusem. Ona stała się dla nich przewodniczką po  duchowych drogach. Wszystkie dotychczasowe „fiat” przygotowywały to ostatnie, dzięki któremu istnieje Kościół od tylu wieków. Maryja z całym swoim życiowym doświadczeniem Bożej wierności także teraz wypowiada „niech mi się stanie” i daje się prowadzić jeszcze głębiej, jeszcze dalej, i staje się naszą Orędowniczką i Wspomożycielką.

Maryjo, Oblubienico Ducha Świętego
Ukazuj mi obecność Jezusa
w każdym życiowym doświadczeniu.
Pomóż mi trwać na modlitwie
Pomimo wszelkich przeciwności.
Maryjo, Tobie zawierzam moją drogę,
Chcę byś stała się dla mnie
Przewodniczką i Wspomożycielką,
Z którą będę mógł wychwalać Jezusa
Na wieki.