Woda niosąca życie, oczyszczenie, bardzo pożyteczna, pokorna, cenna i czysta (św. Franciszek z Asyżu) jest symbolem Ducha. Sam Jezus o tym mówi: „Kto będzie pił wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki” (J 4,14). Święty Cyryl Jerozolimski medytując nad tym Słowem, skomentował: Dlaczego Chrystus łaskę Ducha Świętego określa mianem wody? Dlatego, że wszystko istnieje dzięki wodzie. Woda daje życie roślinom i zwierzętom; woda spada z nieba w postaci deszczu. Woda spada zawsze w ten sam sposób i w tej samej postaci, ale jej skutek jest różnoraki: inny w palmach, inny w krzewie winnym, i w całej naturze daje się odczuwać jej wpływ, a jest on zawsze ten sam, gdyż nie może różnić się od swej natury. Także i deszcz jest zawsze taki sam i nie spada różny, ale przystosowuje się do struktury przyjmujących go i dla każdego staje się tym, czego potrzebuje.