Majestatyczna postać Dziewicy Matki i Królowej Karmelu przywodzi na myśl przede wszystkim Jej Boskie macierzyństwo. Wpisana w tajemnicę Chrystusa jest Namiotem Słowa, jest mieszkaniem Boga między ludźmi. Jest Dziewicą kontemplacji ze swymi oczyma utkwionymi w tajemnicy, którą nosi w swym sercu. Ona żyje Chrystusem i dla Chrystusa. Żyjąc Nim i kontemplując Go przybliża nam jednocześnie Boga, którego uczłowieczyła, ofiarując Go nam jako Brata. Niby żywa kustodia ukazuje nam człowieczeństwo Chrystusa – tajemnicę tak ważną dla duchowości Karmelu. Unosząc swe ręce w geście uwielbienia wyśpiewuje Magnificat. Jej dłonie są otwarte i zarazem puste aby przyjmować dar Ducha Świętego wzywanego przez Kościół i dla Kościoła. Maryja Dziewica Modlitwy, Dziewica Kontemplacji – taką ją kontemplują i wzywają synowie Karmelu.

Drugi tytuł przypisywany Maryi, w hymnie Flos Carmeli, to „Płodna Winnica”. Oznacza kobietę – oczywiście Maryję, ale też wszystkie kobiety – jako niosące życie. Karmel w Biblii jest określony przez swoją bujną roślinność: „byli uprawiający winnice na wzgórzach i na Karmelu” (2 Krn 26,10). Góra Karmel jest obrazem swej Pani, obrazem kobiet, które troszczą się o wzrost życia ludzi, przez swoje macierzyństwo (fizyczne i duchowe).

Módlmy się. Wszechmogący Boże, niech nas wspomaga potężne wstawiennictwo chwalebnej Dziewicy Maryi, Matki i Królowej Karmelu, abyśmy krocząc wskazaną przez Nią Drogą, którą jest Chrystus, doszli na szczyt góry, na której mieszka tylko cześć i chwała Twoja. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.