Święta Arka i dusza Maryi (Wj 25).

Bóg polecił Mojżeszowi zbudować Arkę, aby lub mógł czuć jego Boską obecność. Arka zatem, znak obecności Boga pośród jego ludu, oznaczała Maryję.

Arka z drewna setim, niezniszczalnego: Maryja Niepokalana; pokryta złotem najwyższej próby: istota ludzka, stworzona,
ale pełna łaski. Arka o doskonałych proporcjach, 2,5 łokcia długości oraz półtora łokcia szerokości i wysokości: Maryja, swej duszy najdoskonalsza pełnią cnót. Umieszczone w Arce tablice Prawa – świadectwo Boga. Maryja, w której łonie Jego świadectwo, zrodzone z wiecznego poznania. Na Arce przebłagania, znak miłosierdzia, z którego Bóg miał przemawiać
do swojego ludu: w Maryi Syn Boży, jej Syn, Przebłagania za ludzkie grzechy, które miał przemówić do ludzi, objawiając wieczne prawdy i nowe Prawo.

O Maryjo, przeczysta Arko w Kościele, Ty przyjęłaś w sobie Syna Bożego i byłaś jego prawdziwą Matką, cała z najczystszego złota miłości; Ty, Arko Miłosierdzia, przyjmij nas do siebie. Jesteś nam Matką właśnie dlatego, że jesteś Matką Boga,
a Jezus dał nam Ciebie jako Arkę miłosierdzia. Jakież drewno jest najczystsze i bardziej niezniszczalne niż krzyż, tron królestwa Jezusa, które nigdy nie będzie mieć końca?

O Maryjo, Ty jesteś wciąż świecznikiem z najczystszego złota w Kościele Bożym, Arce Nowego Przymierza; Ty jesteś wiecznie zapalona, podczas gdy świat zmierza do zguby, a lampy Twojego serca wciąż świecą, aby wypraszać nawrócenie świata
i nadejście królestwa Bożego. Nasza nadzieja jest w Tobie, o Matko Boga, o Matko nasza.

(fragmenty z książki ks. Dolindo Ruotolo, Maryja Niepokalana Matka Boga i Matka nasza.)