BIEDNA DZIEWCZYNKA

Dzisiaj rozpoczynamy we wspólnocie Kościoła intensywny czas wołania o dar Ducha. Naszą towarzyszką będzie święta Teresa od Dzieciątka Jezus, której ten rok jest szczególnie poświęcony. To Duch udzielający się z obfitością Jej dziecięcemu, prostemu sercu uzdrawiał, porządkował i przemieniał Jej wnętrze, by doprowadzić do odnalezienia swojej misji i pełni zjednoczenia z Jezusem. Prowadził ją najpierw drogą uzdrowienia z głębokich ran spowodowanych wczesną śmiercią mamy i doświadczeniami strat.

„Teresa ma dziesięć lat, spójrzmy na jej twarz. Jakąż kruchość odczytujemy w jej oczach! Jej dziecięce serce zdaje się przepełniać ogromne utrapienie. (…) W wieku czterech lat, gdy zostaje pozbawiona mamy, jej pragnienie czułości doznaje gwałtu. Moje radosne usposobienie zmieniło się zupełnie; ja odtąd tak żywa i wylewna, stałam się zalękniona i nadmierne wrażliwa.

Jakżeż zbita z tropu, jakżeż ogołocona! Ręce, które zapewniają poczucie bezpieczeństwa – jedna po drugiej – wypuszczają jej dłonie. Czułam się samotna, bardzo samotna… podczas mojego pobytu w internacie, spacerowałam po wielkim dziedzińcu przygnębiona i chora. Wie czym jest samotność: Trzeba było przebyć podobną pustynię, aby poczuć jej gorycz.

W ten sposób Pan przygotowuje sobie drogocenną perłę. Perłę? Czy nie jest to raczej zranienie w drążeniu muszli?
I nadchodzi godzina, kiedy trzeba będzie Mu złożyć w ofierze krew tych ran, aby nabyć dla siebie tę perłę i aby doznać radości z ofiarowania jej swemu Ojcu.”

Fragmenty książki Daniela Ange Uzdrowienie przez miłość