Drodzy parafianie, Przyjaciele i Goście naszej Kaplicy! W dniach 30.11 oraz 01.12 w naszej kaplicy, będzie miało miejsce spotkanie sióstr karmelitanek bosych z naszej Federacji z Naszym Ojcem Generałem Miguelem od Maryi Márquez Calle. W związku z tym kaplica (dotyczy to również Eucharystii) będzie niedostępna dla osób z zewnątrz. Prosimy o modlitwę, by to spotkanie […]
Przyjdź, zapraszamy! W nocy z 15 na 16 grudnia 2023 od godz. 21.00 do 7.30 zapraszamy na nocne czuwanie w intencji rodzin, przy relikwiach błogosławionej Rodziny Ulmów. Józef i Wiktoria oraz ich dzieci, oddali swoje życie za prześladowaną żydowską rodzinę realizując przykazanie miłości bliźniego, aż do końca. Nasz Karmel pod wezwaniem Świętej Rodziny, czuje się […]
SERDECZNIE ZAPRASZAMY DROGICH PARAFIAN, NASZYCH PRZYJACIÓŁ I GOŚCI: NA EUCHARYSTIĘ W UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH W ŚRODĘ, 1 LISTOPADA, O GODZINIE 7.30. Wasze Siostry Karmelitanki bose
Jestem córką Kościoła. Wołając w chwili śmierci: “Jestem córką Kościoła”, święta Teresa wyraziła otwarcie ten trwały stan swego ducha, dzięki któremu kontemplacja Boga w Chrystusie staje się miłosną kontemplacją Jego Kościoła, pragnienie poświęcenia się Bogu – pragnieniem poświęcenia się Kościołowi, a złożona Jezusowi ofiara z samej siebie przemienia się w dopełnienie n własnym ciele tego, […]
Ten który jest najbliżej. Zdarza się niekiedy, że złu duch wzbudza w nas wielkie i wspaniałe pragnienia, abyśmy nimi się uwodząc, zaniechały tego, co byśmy mogły uczynić dla chwały Bożej, pocieszając się tym, żeśmy pragnęły rzeczy wielkich, choć niemożliwych. Otóż choć modlitwą możemy rzeczywiście ogarnąć cały świat, nie sięgajmy tak daleko, ale patrzmy, co możemy […]
Jezus pragnie naszej przyjaźni. O bracia, o bracia, synowie tego Boga i Ojca naszego! Usiłujmy przebłagać Boski Majestat Jego! Wszak On sam obiecał nam, że z żalem nawrócimy się do Niego, puści w niepamięć nasze winy i nieprawości. O dobroci bez miary! Czegóż możemy pragnąć więcej? Czy nie jest to łaska tak wielka, że niemałej […]
Wspólnota. Wielkie to nieszczęście dla duszy być pozostawioną samej sobie wśród tylu niebezpieczeństw. (..) Z tego powodu radziłabym każdemu, kto się oddaje modlitwie wewnętrznej, aby zwłaszcza z początku starał się o przyjaźń i towarzystwo z tymi, którzy podobnie ćwiczą się w rozmyślaniu. (…) Sprawy służby Bożej są dzisiaj tak słabe, że ci, którzy Panu służą, […]
Z mężnym sercem. Gdy dusza wstąpi na drogę modlitwy wewnętrznej i odważnie nią idzie, gdy zdobędzie się na to, by już nie troszczyć się zbytnio o pociechy i uczucia pobożne – ani się zbytnio cieszyć, gdy Pan je da, ani się zbyt smucić, gdy ich zabraknie – wtedy taka dusza przeszła już większą część drogi. […]
Uczynić odrobię. „Zdeterminowałam się uczynić tę odrobinę, która była w mojej mocy, to znaczy podążać drogą rad ewangelicznych z całą doskonałością, z jaką będę w stanie – i postarać się o kilka sióstr, które czyniłyby to samo – złożywszy ufność w wielkiej dobroci Boga.” Mówiąc o tym małym co możemy uczynić, wypełniając nasze powołanie i […]
Zbawienie choćby jednej duszy. Pogłębiające się zjednoczenie z Jezusem pogłębiało też troskę o Kościół i każdego z jego członków. „Coraz bardziej z każdym dniem rosły we mnie gorące pragnienia przyczynienia się w czymkolwiek do zbawienia jakiejś duszy. (…) Nie mogąc uczynić nic więcej, służyłam Panu ustawicznie moimi ubogimi modlitwami i pobudzałam siostry, aby czyniły podobnie […]