Karmel św. Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa
Gniezno, 2 luty 2024

Klasztory kontemplacyjne są jakby «oazami»,
 w których człowiek, może ugasić pragnienie, jakie odczuwa podczas swej wędrówki.
Te miejsca, pozornie bezużyteczne, są zatem niezbędne,
 niczym «zielone płuca» miasta:
z ich dobrodziejstwa korzystają wszyscy, również ci, którzy w nich nie bywają,
a być może nie wiedzą o ich istnieniu. Benedykt XVI

Drodzy Przyjaciele naszej wspólnoty!

Zbliża się dzień życia konsekrowanego, dzień, który przynagla nas do wdzięczności wobec Boga za dar wybrania i obdarowania. Święty Augustyn w „Wyznaniach powiedział; „Stworzyłeś nas […] jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze,
dopóki w Tobie nie spocznie”. Niepokój serca rodzi się bowiem z głębokiej intuicji, że to Bóg jako pierwszy poszukuje człowieka, tajemniczo pociągając go do siebie. Nikt z nas nie wystarcza sam sobie. Potrzebujemy podejmować w świetle wiary drogę exodusu, z własnego „ja” do „świętej ziemi drugiego człowieka”, aby doświadczyć jeszcze głębszej komunii Bogiem.
Miłując bliźniego stajemy się godnymi ujrzenia Boga, jak mówił św. Augustyn. Nasze spojrzenie staje się czyste, aby mogło ujrzeć Ojca w niebie. Kto trwa w miłości trwa w Bogu i może rozpoznać w sobie źródło tej miłości, którym jest sam Bóg.

Z pewnością każdy gest miłości, każde obdarowanie sprawiają, że przemierzamy drogę wiodącą do Boga. Dziś możemy powiedzieć, że zostałyśmy wzięte przez wszystkich, którzy nam towarzyszą w drodze przez modlitwę, ofiarę, posługę sakramentalną, codzienną życzliwość i zwyczajną miłość, abyśmy wspólnie doszli do Tego, z Którym pragniemy przebywać
w wieczności. Zdajemy sobie sprawę, że Kościół Gnieźnieński bardzo na nas liczy, na naszą modlitwę i ofiarę w ukryciu klauzury. Odpowiadając na te oczekiwania pragniemy, by nasze życie było historią gorącej miłości do Pana i do każdego człowieka. Odkrywając Pana jako skarb naszego życia, jako wszelkie dobro, najwyższe dobro, wzdychamy by i dla Was Bóg i relacja z Nim stała się jedynym bogactwem!

Dziękując za Waszą obecność czujemy się obdarowane i ogarnięte Waszą przyjacielską pamięcią. Wasza wcielona troska o nas wyrażona również w złożonej ofierze jest dla nas wsparciem i pomocą.

Wasze siostry karmelitanki