Archiwum miesiąca: maj 2020

„…wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym.” (Dz 2,4)

Kim jest święty? Świętość stanowi owa dominacja w Duszy Ducha Świętego, który cały czas ją oświeca, porusza i czyni tę duszę, tego człowieka, drugim Chrystusem, człowieczeństwem dopełniającym Chrystusa, w którym Duch może dokonywać całego swojego dzieła i poprzez które może dokonać swojego dzieła w świecie. bł. Eugeniusz od Dzieciątka Jezus A Święta Maria od Jezusa […]

Czytaj dalej →

„…zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.” (Dz 2,4)

„Czym jest zesłanie Ducha Świętego? Możemy je rozumieć jako objawienie się Ducha Świętego, który zaznacza swoje objęcie w posiadanie Kościoła, początek swojej działalności na ziemi. Ale trzeba byśmy w zesłaniu Ducha Świętego dostrzegali zapanowanie Ducha Świętego nad Apostołami. A dzień Pięćdziesiątnicy dokonuje się przeobrażenie Apostołów. Włada nimi Duch Święty i ten Duch każe im wypowiadać […]

Czytaj dalej →

„Ja będę prosił Ojca…” (J 14, 16)

„Tak więc  w modlitwie powinniśmy nie tylko szukać pomocy Boga dla różnych intencji, różnych potrzeb, jakie chcemy Mu polecić, lub światła, którego potrzebujemy w jakiejś okoliczności. Powinniśmy przede wszystkim szukać zjednoczenia, osobistego z Nim porozumienia, które pozwala Bogu przemienić nas wówczas ze światłości w światłość, aż do Jego podobieństwa. Ono poddaje nas Bogu, sprawia, że […]

Czytaj dalej →

„On was wszystkiego nauczy…” (J 14,26)

„Chrześcijański apostoł, który chce dokonywać Bożego dzieła w świecie, powinien ofiarować Duchowi Świętemu swoje działanie, swoją osobę, jednocześnie środki, wszelki nadmiar, jakim może dysponować. Jeśli chce być współpracownikiem Boga w budowaniu Kościoła, w zbawianiu dusz, powinien przede wszystkim poddać się Bogu, poddać się Duchowi Świętemu, który jest duszą Kościoła, budowniczym, który wznosi Kościół. Duch poprzez […]

Czytaj dalej →

„…On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy.” (J 16,12)

Ducha przyzywa pokorne błaganie. „Kiedy ziarno wpada w ziemię, – mówiła św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego – nie należy pozostawiać go na powierzchni. (…) Trzeba wcisnąć je w ziemię, trzeba kopać, trzeba je ukryć, zakryć ziemią, być maleńkim, być maleńkim. Tylko pokora pozwala przetrwać…” To pokora pozwalała jej przyzwać Ducha: To Ty dajesz nam poznać […]

Czytaj dalej →

„…sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach…” (Rz 8, 26)

„A co robi Duch Święty, który jest w naszych duszach? Święty Paweł Apostoł usłyszał Go swoim przenikliwym słuchem, ujął Go ciągle się modlącego i błagającego błaganiem, którego nie potrafią wyrazić słowa. Cóż nam pozostaje do zrobienia, aby zapewnić zbawienie nie tylko własnej duszy, ale zbawienie wszystkich chrześcijan, całego świata? Starajmy się zharmonizować naszą modlitwę osobistą, […]

Czytaj dalej →

„…wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.” (J 14,17)

A kiedy wchodzimy w głąb siebie samych przede wszystkim i niemal wyłącznie powinniśmy szukać Ducha Świętego, który w nas żyje. On żyje w nas, przyjaciel, nasz gość, budowniczy Kościoła, sprawca naszego uświęcenia. Jest w nas Ten, który tworzy Kościół, wielkie dzieło, do którego nas włączył. Prośmy Ducha Świętego, jeśli nie o to, by znów objawił […]

Czytaj dalej →

„…aby z wami był na zawsze…” (J 14, 16)

„Duch Święty w swojej Osobie mieszka w duszy – każdy z nas jest świątynią Duch Świętego. Czym jest nasza dusza? Święta Teresa mówi nam: Dusza jest tylko szkatułką, mieszkaniem; gospodarzem tego mieszkania, gospodarzem, dla którego zostało ono stworzone jest Duch Święty. Niech nam wystarczy to, że owa obecność Ducha Świętego w naszej duszy jest obecnością […]

Czytaj dalej →

„…weszli do sali na górze i przebywali w niej…” (Dz 1, 12)

Rozpoczynamy w Kościele i cząstce Kościoła jaką jest nasza karmelitańska wspólnota czas intensywnego przyzywania Ducha Świętego, otwierania się na Jego działanie. Eugeniusz od Dzieciątka Jezus, karmelita, był rozmiłowany w obecności i działaniu Ducha. Był też apostołem modlitwy wśród ludzi świeckich i pragnął, aby każdy stał się uczniem Chrystusa i apostołem czyniącym Go obecnym w świecie: […]

Czytaj dalej →

Matka ubogich i małych.

W maju, który obsypuje łąki okazałymi, przyciągającymi wzrok kwiatami i tymi ukrytymi, którymi by je ujrzeć, trzeba się schylić,  spójrzmy na Maryję Matkę ubogich i małych. Święta Tereska mówi; Przy Tobie Maryjo, lubię pozostać małą. Im bliżej Maryi jesteśmy, tym bardziej uczymy się kochać naszą słabość, nie traktować jej jako jarzma, ale przyjmować jako łaskę. […]

Czytaj dalej →